Słownik polsko-niemiecki. 2014.
kantować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kantowaćtuję, kantowaćtuje, kantowaćany {{/stl 8}}– okantować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oszukiwać, wprowadzać w błąd, wyłudzać pieniądze, nabierać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kombinacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kombinacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączenie elementów, np. przedmiotów, pojęć w całość, zespalanie składników, tworzenie całości; całość (jedność) powstała w wyniku … Langenscheidt Polski wyjaśnień
